รอนแรมมาเนิ่นนานเพียงหนึ่งใจ
Raun raem mah nern nahn piang neung jai
Going on a trip for so long, only one heart
กับทางที่โรยเอาไว้ด้วยขวากหนาม
Gup tahng tee roy ao wai duay kwahk nahm
On a path that’s scattered with thorns
ถูกแหลมคม ทิ่มแทง
Took laem kom tim taeng
Being sharply stabbed
จนมันแทบจะทนไม่ไหว
Jon mun taep ja ton mai wai
Until it nearly can’t take it
ชีวิตทำไมยากเย็นขนาดนั้น
Cheewit tummai yahk yen kanaht nun
Why is life that difficult?
สองมือจะมีเรี่ยวแรงขนาดไหน
Saung meu ja mee riao raeng kanaht nai
However much strength two hands have
แต่หัวใจของคนยังยืนยันจะไม่ถอดใจ
Dtae hua jai kaung kon yung yeun yun ja mai taut jai
The human heart still stands, not discouraged

ในค่ำคืนที่ฟ้านั้นไม่มีดาวอยู่ตรงนี้ ฉันยังคงก้าวไป
Nai kum keun tee fah nun mai mee dao yoo dtrong nee chun yung kong gao pai
During the nights with starless skies, I’m still moving forward
ยังคงมีรักแท้เป็นแสงนำไปในคืนที่หลงทาง
Yung kong [bad word] tae pen saeng num pai nai keun tee long tahng
I still have [bad word] love as my guiding light during the nights I get lost

วันเวลาไม่เคยจะหยุดเดิน
Wun welah mai koey ja yoot dern
When we never stop walking
อย่างไรเราคงต้องเดินไปกับมัน
Yahng rai rao kong dtaung dern pai gup mun
No matter what, we must walk on with it
เก็บทุกความผิดพลั้ง เป็นคำเตือนให้เราเข้าใจ
Gep took kwahm pit plung pen kum dteuan hai rao kao jai
Keep every mistake as a reminder for us to understand
ชีวิตเริ่มตรงที่คำว่าฝ่าฟัน
Cheewit rerm dtrong tee kum wah fah fun
Life begins at the [bad word] ขอเพียงใจเราเท่านั้นไม่หวū