Z głębi ran
W blasku hord,
Idzie czarny król,
Abadon.
Nad nim krąg siedmiu głów
Sprzęga czarci gniew
W płomień.

I stanął smok
Przed mającą rodzić niewiastą,
Ażeby skoro porodzi
Pożreć ją,
Dziecię,
Jego raj.

Z głębi ran,
Z chaszcz i nor,
Zemsty nadszedł czas.
I przemoc.
Śmierć za płacz,
Płacz za śmierć,
Śmierć za diabła krew przelaną.

I porodziła tyrana
Z żelaznym berłem,
Lecz porwał go Bóg
Spod zębów wyzwoliciela.
Wzniósł Abadon stary miecz,
Plunął w piach.
- Wojna psie!

Ognisty diament spadł
I lud w obawie ukląkł.
Wraz z nim potomstwo jej.
- Zemstą płomień i bat!
Płomień i bat!

Z czarcich hord
Ognisty diament spadł
I lud w obawie ukląkł.
Wraz z nim potomstwo jej.
- Zemstą płomień i bat!
Płomień i bat!

Czarna postać rozdaje śmierć.
Śmierć i płacz.
Śmierć i płacz.
Czarne widmo rozpala miecz.
Śmierć i płacz.
Śmierć i płacz.
Czarne widmo rozpala miecz.
Śmierć i płacz.
Śmierć i płacz.
Czarne widmo [bad word] miecz
W niebo.
Śmierć i płacz.
Śmierć i płacz.
Zemsta piekieł dopełnia się.