Бер кыз бала жыр чыгарган, 
 Багышлап энисенэ. 
 Икэe бергэ жырлыйк, диеп, 
 Љйрђткђн энесенђ: 
 “Кояш, кояш, мэнге балкый, 
 Мэнге нур сибэ. 
 Кояш гомере телим мин, 
 Энием, сина.” 
 Жырны чишмэлэр ишеткэн, 
 Кошлар отып алганнар. 
 Сандугачлар хэм тургайлар 
 Матур кљйгђ салганнар: 
 “Кояш, кояш, мђћге балкый, 
 Мђћге нур сибђ. 
 Кояш гомере телим мин, 
 Ђнием, сића.” 
 Кушыл син дђ, ќырлыйк бергђ, 
 Яћа матур ќыр тусын. 
 Ќирдђ ђнилђр кояштай 
 Озын гомерле булсын: 
 “Кояш, кояш, мђћге балкый, 
 Мђћге нур сибђ. 
 Кояш гомере телим мин, 
 Ђнием, сића.”