მაგწონს არხვატი? ჰაი, ქვექურის ძალო?
თვალ-მარგალიტით მორთულ მეგონე ქალო,
თავზე ნათელი გადაგდიოდა ზენა,
ასე ვგონებდი, აი თორღვაის მზემა.
შავ-ქალ ყოფილხარ, გვირგვინ გრქმევია არცა.
რკენას თუ იყავ, ამღიონების ხატსა?
მნახე ხატობას? ან საით უნდა გეცვნე...
ხალხ ცოტა იყო წელს არ მოვიდა მეზღვნე.

რა გედარდებისთ, რა ფიქრები გაქვთ უღვთოს.
ჩემ სალოცავებს სანთელ მე უნა ვუნთო,
მე უნდ ვუცქირო ბისნა-ჩორეხის ნისლებს,
მე უნდ ვასხურო ნიშთა სამსხვერპლო სისხლი,
მე უნდ შევწირო შესაწირავი ჩვენი...
თუ ვინ გაღონებს ხმალზე ავაგებ ქალო.
რას გეცინების ერთი მოვზიდო ვადა,
მაისტელიც კი ვერ უმთელებდეს ნაჭრევს,

ამღას მივდივარ, კალოთანაის მხარეს.
ცხვარი იქ მიდგა. (თუ ხევში სად არ ჩავრჩი).
ისე მიცვნია შენი ყოველი ლექს