1.Дәл осылай болатынын сезгем мен
Ғұмырым-ай ғұмырым,
Сен кеткеннен ештеңе жоқ өзгерген,
Тірімін мен тірімін.

          Қ-сы:
Өкінетін Мәжнүн деп пе ең, не, мені
Сәтсіздікке кез келген.
Ештеңе де керек емес себебі,
Ештеңе жоқ өзгерген.

2.Іздеймін жалғыздықтан торықсам,
Ұмтыламын өрге кіл.
Басымды изеп өте шығам жолықсаң,
Жаным менің көр де тұр.

Қ-сы:

3.Сені аңсаймын, сен туралы ойланам,
Өтірік ал, алдадым.
Керек емес, хат жазбай-ақ қой маған,
Телефон да шалмағын.

Қ-сы:

4.Сөйлейді аспан қара жаңбыр тілімен,
Сол Алматы, сол өзен.
Ағыл-тегіл жылайды, рас, түнімен
Жылайды рас терезем.