მთვარე არ ეძებს ღამეში დამთვრალს
ცა ბოროტობს ცისფერ ვაგონებს
მე სიყვარული მაგონებს ამ ქარს
მე სიყვარული სიკვდილს მაგონებს.

ნაურმალ ცაზე მიგოგავს მთვარე
ლეშის თვალებში ცოცხლდება მზე და
პირის მოწალდი, ჩუმი და მწარე
ბალიშისფერი ლღვება სიმღერა.

მისამღერი:
მე დავრჩი მარტო, მარტო ამ ღამეს
ოცნება არ ნანობს, ქარი ანანებს, ქარი ანანებს.

და მისი სახე, სამარე ცივი
მომაგონდება რომ არა გნატრობ
ორღობეებში ქარი არ კივის
არ უნდა სული გადაიღვენთოს.

გათოშილ სახეს მილეწავს ქარი
ქარი ნათელი, სიცივის ხასა
უნდა დაათბოს მთვარე ხასხასა
და ველის ცაზე პატარა ხალი.