Dziś ałus pijemy, jutro wyciągniemy

Na Węgrów posady.

Kędy rzeki wina, kędy jabłka złote

bory – to sady.

Co robić będziemy, na tej Węgrów ziemi?

Miasto zbudujemy z diamentów kamieni

Z oknami słonecznemi.

kiedy wrócimy z tej węgierskiej ziemi?

Kiedy pień zaśpiewa, zazielenią głazy,

I na morzach drzewa.