Я прыйду да цябе на вяселле,
Я вазьму з сабой пісталет,
Хаця ты яго й не запрашала.
Я буду злы, буду хаваць свой настрой –
Увесь вечар корпацца на могілках,
Хаця павінен быць рады за цябе.
Урэшце я не змагу цярпець,
Я выйду ў туалет... я зараджу гэты кольт.
Ціхенька вярнуся, стану пасярэдзіне залі
Дастану барабан і рулю,
Пачну крычаць, біць малатком па барабане,
Усе палягуць, я падыду да цябе,
Жах вочы граблямі будзе дзерці.
“Што ты, любая, не, любая, не трэба баяцца,
Я ніколі не зраблю табе зла, устань,
А вы ляжаць! Бі, барабан!”
Пасля я пакіну цябе стаяць,
Сам лягу ля тваіх ног і прашапчу:
"Усе ляжаць перад табой –
Гэта мой падарунак".