Як паехаў адзін раз, дай у чыста поле
Дай забачыў тры дзяўчыны пшанічаньку поле
Адна была Катажына, другая Зафея
Трэцья была Гандзюленька, вось та мая люба

Паслаў служкі да Гандзюшкі, каб ручаньку дала
Яна яму ніц не кажа, толькі засмяяла
Паслаў служкі да Гандзюшкі, каб пасцель паслала
Яна яму ніц не кажа, толькі заплакала

Не плач, не плач Гандзюленька, ля Бога жывога
Я паеду да Варшавы, па паска златога
Не плач, не плач Гандзюленька, ля Бога жывога
Я паеду да Варшавы, па айца святога.