Ў абшарах полацкіх лясоў
На снезе сляды Ваўкалака–
То князь вялікі, Усяслаў,
Прыйшоў праз мноства соцен год!
Не змог ён з Выраю глядзець
На боль ды плач сваёй краіны,
Супраць прыгнету ды ганьбы
Ён зноў свой павядзе народ!

Усяслаў Чарадзей – твой дух вядзе ў паход нас,
Усяслаў Чарадзей – да помсты, да вайны!
Усяслаў Чарадзей, ты з намі назаўсёды,
Усяслау Чарадзей, мы верныя – твае сыны!

Як тысячу гадоу таму,
Ён устане на чале краіны,
Звяршыць ён справядлівы суд,
Над тымі, хто прадаў свой Род! 
Хто стане на яго шляху – 
Ад іклаў ваўкалакавых загіне,
Яны, як справядлівы меч,
Зніштожаць увесь варожы зброд!

Паданне гэтае няхай
Жыве ў сэрцах, душах, мроях,
Усяслава дух бароніць нас,
Пазбавіць ад усіх спакут!
Паўстанем, як адзін, за край
Адчуем моц бацькоўскай зброі
Адплаты надыходзіць час
У баі за свой радзімы кут!