Ты помнiш, Стэфка, той стары самотны млын?
Вады маўклiвай побач сцiшаную плынь?
Ты помнiш як мы потым пад месяцам iшлi
I пацалункi ўпотай залiшнiя былi?

Хто ведаў, Стэфка, што растацца прыйдзе час?
Кахання жар так рана ў сэрцы тваiм згас...
Навошта апрауданнi? Іх болей не шукай -
Назад няма вяртання. Мяне ты не кахай!

Прыпеў (2):
Не, не, не!
Не кахай мяне!
Не, не, не!

Застаўся, Стэфка, боль як нейкi напамiн
Пра тую ноч i той стары самотны млын.
Навошта апраўданнi! Іх болей не шукай -
Назад няма вяртання. Мяне ты не кахай!

Прыпеў.

Навошта апраўданнi! Іх болей не шукай -
Назад няма вяртання. Мяне ты не кахай!

Прыпеў.