Өмет уты... Минем өмет...
Мин өмет итәм... бергә... булырга...

( Дөньяның бер кырында,
Мәхәббәт юлында
Курделәр бер-берсен
Ике матур күгәрчен.
Алар белми иделәр,
Алар күрми калдылар,
Икәүләшеп зат булмаслар...
Юк булмаслар...)

Әле яңа гына без бәхетле идек,
Хыялландык бергә булырга.
Алга таба тормыш юлында
Бергәләшеп ерып барырга.

Төшләремдә куреп уянам мин,
Кайтырсыңмы инде яныма?
Сагыныплар көтеп алам сине
Ник килмисең инде яныма?

( Кошлар хәзер сайрап тормый,
Кояш минем бутән янмый,
Хаман йоклыйм кебек...
Йоклыйм кебек..
Сине генә уйлап йөрим,
Мин берүзем яши алмыйм,
Гел саташып сине эзлим...
Сине эзлим... )

Еракларга китеп бардында син,
Оныттыңда минем турында.
Бүтәннәрне хәзер сөясең син,
Бүтәннәр бит синең уеңда.

Төшләремдә куреп уянам мин,
Кайтырсыңмы инде яныма?
Сагыныплар көтеп алам сине
Ник килмисең инде яныма?

( Урын тапмый сине көтәм,
Кызым кайда, айдан сорыйм
Мина авыр, мин сагынам...
Мин сагынам..
Гомер буе көтәрмен,
Синең өчен яшәрмен,
Мин яратам сине...
Мин гел көтәм сине...)

Тормышыма шулай язылгандыр
Үпкәләп тә булмый язмышка!
Ләкин барыбер өмет уты сунми!
Мин ышанам бергә булырга!

Төшләремдә куреп уянам мин,
Кайтырсыңмы инде яныма?
Сагыныплар көтеп алам сине
Ник килмисең инде яныма?

Әле яңа гына без бәхетле идек...
Хыялландык бергә булырга...
Төшләремдә куреп уянам мин...
Кайтырсынмы инде... минем яныма...