Քայլեմ ես մտախոհ ,օտար այս քաղքում,
Փնտրեմ դեմքը քո հարազատ, կողքից անցնող ամեն դեմքում
Փնտրեմ սերն իմ կորցրած ու չգրված իմ երգերից,
Փնտրեմ քեզ իմ բեկված երազ ,մեր խենթ սիրո գիշերներից...
Քայլերս ինձ այդպես տանեն ու հասցնեն քո տան շեմին, 
Հապաղելով կամաց թակեմ ,միտքս ձգվի իմ հուշերին...
Դուռը հանդարտ բացվի, ինչպես անցած լավ օրերին
Թափառումից այնքան հոգնած ու մեղավոր նայեմ դեմքիդ...
Ու կասեմ բարև իմ սեր,
Կասեմ ներիր ինձ սեր,
Ներիր ,թե կարող ես սեր
Բերել եմ հուշը մեր...
Ու զարմացած քո աչքերում անցած սիրո կայծը տեսնեմ,
Ձեռքս անվար շփեմ դեմքիդ ,դողալով այտդ համբուրեմ,
Հետո հանգիստ նստենք սեղան ու լուռ նայենք միմիանց դեմքին,
Հիշեմ աչքերդ մոռացված ,մեր խենթ սիրո գիշեևներից
Ու լռության ձգված լարից փ