НЯ ВЕРУ

Ня веру, ня веру, каб ў сьцюжы замерзла,

што цудна вясной расьцьвіло,

ня веру, ня веру, каб колісь замерла,

што песьняй толькі жыло.

Што вецер крылаты у небе сасватаў,

калі зацьвіталі сады,

ды зоры у далі вясельле спраўлялі,

аж месяц упіўся бляды.

Ня веру, ня веру, каб днём жыцьця шэрым,

камусь заламалась крыло,

ня веру, ня веру, каб згасла, замерла,

што песьняй толькі жыло.

1940  Л. Геніюш