Kto nigdy nie żył, nigdy nie umiera
Nic nie utraci ten, co nie miał nic
Ten, kto nie kochał, nie wie co tęsknota
Nie wie, co gorycz, kto bez marzeń śnił

Co piękne jest, także jest i dobre
Ziemia, morze i gwiazdy
Księżyc, słóńca blask

Lecz poza nimi, trwoga i cierpienie
tam gdzie miłóść, tam podąża śmierć
tam gdzie miłóść, tam podąża śmierć

Kto nigdy nie żył, nigdy nie umiera
Nic nie utraci ten, co nie miał nic
Ten, kto nie kochał, nie wie co tęsknota
Nie wie, co gorycz, kto bez marzeń śnił

Co piękne jest, także jest i dobre
Ziemia, morze i gwiazdy
Księżyc, słóńca blask

Kto nigdy nie żył, nigdy nie umiera
Nic nie utraci ten, co nie miał nic
Nic nie utraci ten, co nie miał nic

Lecz poza nimi trwoga i cierpienie
tam gdzie miłóść, tam podąża śmierć
tam gdzie miłóść, tam podąża śmierć

Kto nigdy nie żył, nigdy nie umiera
Nic nie utraci ten, co nie miał nic
Nic nie utraci ten, co nie miał nic
Кто никогда не жил

Тот, кто не жил, тот не умирает,
Не потеряет тот, кто не имел.
Кто не любил тосковать не станет,
И не заплачет тот, кто не мечтал.

Ведь красота нам дана как благо:
Земли, небо и звезды,
Месяц и солнца блеск…
Все, что не с ними – горе и страдание,
А там, где любят, отступает смерть.