ეგ სითბო შენი სულ თან დამყვება,
სიცოცხლეს გავხარ დაულეველსა,
სულში დასახლდი და იმის მერე,
გულს სიყვარულს რა გაუნელებსა.
ეგ მთები ლურჯი, გაუხუნარი.
კავკასიონი, ცად მოსაუბრე,
მომენატრება.
წარსული შენი, დარდებით სავსე,
მანუგეშებს და იმედით მავსებს,
მომენატრება.
ეგ სითბო შენი სულ თან დამყვება,
უძლეველი ხარ,მტერობის რისხვა,
სულს შეუძახოს შენმა ჭადარმა,
და გული ფარხმალს ისევ აისხამს,
ეგ მთები ლურჯი, გაუხუნარი,
კავკასიონი, ცად მოსაუბრე,
მომენატრება.
წარსული შენი, დარდებით სავსე,
მანუგეშებს და იმედით მავსებს,
ვარდების ფეთქვავ, მაჭრის დუღილო,
ამდენ სიავეს როგორ გაუძელ,
გაგიბედავო.
სისხლი, ალალთა, შენთვის დაღვრილი,
ღმერთმა შეგარგოს, როგორც დედის რძე,
ჩემო თელავო.