Сөзү: Бекчоронуку  
Обону: Бекчоронуку  

Жалындап күйгөн жан белең?
Жаркырап аткан таң белең?
Көңүлгө издеп тапканым,
Кыялкеч жаным сен белең?
Чын сүйүүм жалгыз сен белең?
Жашоомдо, жаным, бар белең?
Жыргалым сенден тапканым,
Сүйүүмдүн таттуу балы белең?

Кайырма:
Мен үчүн белең?
Суктанып сага келем.
Жылмайып күлүп жатсаң,
Күлкүңө суктана берем.
Ойлонуп сага келем,
Толгонуп сен дей берем.
Кай жерде жүрбөсөм да,
Сени ойлоп, күндө мен келем.

Күндө эстеп, сенсиз уктабай,
Күтөмүн жүрөк жалындай.
Нөшөрлөйт, күчөйт сезимим,
Сен үчүн жааган жамгырдай.
Сагыныч күчөйт чыдабай,
Санаамда сенсиң, жаным, ай.
Арначы мага сүйүүңдү,
Алтыным, мени кыйнабай.

Кайырма:

Сени ойлоп, сүйүүм бойлоп,
Келемин мен, мен өзүңө.
Сүйүнүп чыксаң, кубанамын,
Суктанамын мен өзүнчө.
Көздөрүңдү, сөздөрүңдү,
Сүйүп келем мүнөзүңдү.
Мен үчүн белең?
Сен үчүн келем.